Sana Gel Dedim Kadın(adam) Şiiri - Bahar ...

SANA GEL DEDİM KADIN(ADAM)
Yazılıydı başucumda hep senin adın,
Sen bu aşkı öldürsende,
Ben yanlız sana yandım,
Beni bırakıp ellere gitmez sandım,
Şu ömrümde sadece senin tatlı Sözlerine kandım,
       
Dağlarda Mecnun misali
Hep seni aradım,
Aradıkça yara aldım yamalandım.
Şu ömrümde ben
Sadece sana Sevdalandım,
Duvarda asılı kırık sazımın teli gibi bütün umutlarımı sana bağladım,
Gelmediğin günlerde Toroslarda bır çoban misali,
Gökyüzündeki yıldızlara bakıp bakıp ağladım

Eyyy Sevdası deli Kadın(Adam)
Ben seni kirbik uçlarından kıskanırken,
Öpüp sarılmaya kıyamazken,
Yanımdayken bile sana doyamazken,
Senin yerine kimseyi koyamazken,
Sen o başını nasıl
Nasıl yasladın başka omuzlara,
Asla gitmem derken...

Ayrılığın acısını anlamıştım,
Buram buram kokun burnumda bittiğinde,
Sende anlayacaksın  elbet gittiğinde,
Ayrılığın rüzgarında beni kendi ellerinle,
Uçuruma ittiğinde,
Birgün göreceksin beni çöllerde,
Senin aşkından bittiğimde,
Söylemiştim bunları sana ben
Kalbime ayrılık acısı ektiğinde,
Tek kişilik hücremde
Seni düşünmekten ben bittim,
Şimdi gittin dikiş tutmaz yüreğimi,
Kendi ellerinle diktin,
Paslı hançerlerle hep
Yüreğimi kamaladın,
Bir tek sen Zalim beni kalpten yaraladın,
Önce gönül pencereni
Yanlız bana  araladın,
Ardından bır düşman gibi
Gönül sayfanda
Benim adımı karaladın.

Şu sol yanım sen yar
Neden saçlarıma yağdıran kar,
Senin yokluğunda bu şehir
Bana hep mi gelir dar,
Sen...Sen ağlama yar,
Şimdi gittin
Hasretinle gönlümü
Sürgüne çevirdin yar....