Sana Döndüm Kara Yüzüm
Ya rabbi sana döndüm bu kara yüzüm,
Sevgini minhâc ettim hep yaşlı gözüm,
Allah der yanarım kül oldu bu özüm,
Yâ hayyu yâ kayyûm'dur her daim sözüm.
Bana verdin bir manevi dost ve yoldaş,
Ruhumu dirilten hem dost hem arkadaş,
Senin dostlarına dost, bana haldaş,
Şükür Rabbim bana verdin bir can yoldaş.
Gözlerimden dökülen sıcacık yaşlar,
Sana meftun, resûlüne aşık coşar,
Bahâüddin, geylani'lerden akıp taşar,
Rabbim ayırma gönlüm hep sana bakar.
O dostun uyumaz hep beni sayıklar,
Uyurken herkes bana dua fısıldar,
Elleri semada sabahlara kadar,
Benim ruhumu besler hû sanki radar.
Ey Allah'ım sen yücelerden yücesin,
Resûl aşkına paslı yürek inlesin
Cahid dostumu bana çok görmeyesin,
Özümüz kavuşmaktır Rabbim alîmsin..
garip aktar-08.10.2010_0.24
Mehmet Ali AktarKayıt Tarihi : 11.12.2010 19:52:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hayatıma yön veren bir manevi DOST'a sevgi ve saygıdan dolayı, gönülden gelmiş bir şiirdir...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!