Sana Doğru Şiiri - Muammer Erkul

(Üçyüzaltmisbes tane 14 şubat’i olanlara! ..)
Eğilip yüreğimin başına; “bir”lestirdim ellerimi. Ve bir avuç mavi
savurdum sana doğru...
***
Içindeki “ben”i kaçırmadan, üfle bütün nefesinle tependeki bulutları.
Gördüğün bütün maviler senin; Sevgilim...
***
Duygularım terliyor; bütün kâğıtlara.
Ve anlıyorum neden sırılsıklam olduğunu bütün kâgıtların...
Anlıyor musun?
Duygularım terliyor; Avuçlarıma.
***
Ve boşaltıyorum... Boşaltıyorum mavilerimi sana doğru.
Yüzdürmen için sandallarını,
Sevgilim.
***
Yaşadığı sürece yeşiller bitecek avuçlarımda; Savuracağım sana doğru.
Kırlarına başka renk düşlemeyeceğim ve sen, kırlarına renk
düşünmeyeceksin...
Avuçlarım yasadığı sürece bütün yeşiller senin için bitecek...
Bütün yeşiller sana savrulacak; Sevgilim.
***
Kollarının sardığınca; dikenleri alınmış, bembeyaz ve sapsarı bir gül
destesiyle görürüm seni. Hep...
Ve birazdan, bir tanesi, kıpkırmızı kor olur...
Öpme...Öpme, ona kıyamam!
***
Bütün sarıları mı göndermemi isterdin sana? Yoksa alları mı, morları
mı, pembeleri mi? .. Veya turuncuları mı isterdin savurmam için?
***
Birleştirdim avuçlarımı, eğilip yüreğimin başına; ve bir avuç mavi
savurdum sana dogru. Ve bir avuç kırmızı savurdum sana doğru. Ve bir
avuç yeşil, bir avuç pembe, bir avuç sarı, bir avuç turuncu savurdum
sana dogru...
***
Bütün renkleri sana savurmanın... Bütün renkleri sana üflemenin...
Bütün renkleri sana göndermenin ne güzel olduğunu bilemezsin;
Denize bakan yamaçtaki çiçek bahçem...
Renklerimin soluduğu gökyüzüm...
Nehrim, gölüm, denizim...Sevgilim.
Muammer ERKUL