Sana Diyorum Şiiri - Hatice Elveren Peköz

Sen, baharlarda sardunya ile gül rengini giyin usulca…
Karnı tok, sırtı pek çocuklar sevinçlendikçe mutlan.
Baharları muştulayan tüm renkler, şenliklerde sana adanır.

Düşünme, mevsimler bir açımlık Gül'ün ömrü kadar kısa ve narin...
Biraz da çocukların gülüşleri kadar şen ve hareketli…
Yeter ki gölgeler düşmesin Gül'ün üstüne.
Rakkaseler şuh ile döner ve gün gelir durulur su.

Bil ki baharlarda aynı açar sardunya ile gül.
Bir saltanatlık ömürde, gül, eğlen, şiirler yaz.
Bağır-çağır isyan et istersen!
Ama namerde meydan verip, yol olma sakın!
Savaşan cellâtların inadına bahara dair şarkılar, şiirler yaz.
Kötülüğün bağrına bas ve ilerle!

Sana, çok sev biraz da düşün diyorum.
Baharların, hazana dönmesine izin verme sakın!
Oysa bilinir ki suskun oluşlarımızda salt çocukları düşünürüz.
Çocukların gülüşleri, her renkte ve her dilde aynıdır.

Yaşam denen dönencede yüreğin bir göl kadar sessiz ve sünnetli olsun.
Bazen ağlarda çırpınan bir balık kadar telaşlı olsan da çocukların gülüşlerine sarıl.
Tam da aynı çizgide dur ve ilerle.

Sana, çocuklar diyorum.
Karnı tok, sırtı pek çocuklar…
Onlarla köklerimiz ezelden ebede uzanır.
Hayat eski bir çağlayan berraklığında akıp gider...

Sana, yaşamın ipine sıkıca sarıl diyorum.
Aşk, yaşam köklerimiz kadar çoook eskiye dayanır.
Rüzgar geçmişin tınısından gelen eski bir ezgiyi fısıldanırken,
Her bir yaprak usulca düşer ve toprağın özüne karışır.

Sana, çok sev biraz düşün demem ondan.
Çocukluğumuz, baharlarda eski şarkılı bir şiir…
Her mevsimde, ayrı renklerde çiçekler açtırmak elindedir.