Sana Derin Şiiri - Evren Özcan

Ben yine sana küfürsüz,

Sana derin.

Sol göğsümün üç parmak altında

Kalmış olsa da hançerin,

Ne bu Güneş sıcak,

Ne sular serin!

Kim ister ki yüreği elma olsun,

Yarısı yarda dursun.

Kurtlanır mısın,

Isırılır mısın?

Ah! Şakası bile yakıyor,

Ateşe bakar mısın!

Ben yine sana çapalı,

Hava patlamış,

Yutacak deniz alaboralı,

Umurumda mı?

Kafama sıksaydım hani,

Acaba derimi anlar mıydı mermi?

Yine ben suçluyum.

Yedi ceddini vursan,

Yerine yatardım.

Adam öldürsen,

Suçu üstüme alırdım.

Ben yine sana tutuldum,

Sana kelimelerim.

Deseler ki bana,

Git ölüm fermanını yaz,

Seni yazmazsam namerdim!

Şimdi hangi elde ısınırsın.

Aman üşüme,

Sen yine de.

Bilirsin bir gülüşün için,

Dünyaya bir ip takıp oynatırdım.

Sağ göğsüme yıldızları takar,

Seni yıldızlar ile uyuturdum.

Ben yine sana küfürsüz,

Sana derin.

Sen anlamadın belki,

Yahut ben anlatamadım ama,

Katilim olsan,

Dudağımdan çıkmaz ki,

-Maktul benim!

Seni öyle sevmiştim.

Şimdi ışık yılı uzaklığı olsa da yürekler,

Sen yine gül, yine mutlu ol, bir de üşüme,

Gönül başka ne ister.

Evren Özcan

05.01.14 Pzr 03:44