Sana Çıkıyor Şiiri - Sait Yalçın

'Kurtuldum' diyerek o heyecanla,
Baktırdığım fallar sana çıkıyor.
Senden kaçar gibi ters adımlarla,
Gittiğim tüm yollar sana çıkıyor...

Kaç gece uykusuz vardım sabaha?
Kaç gece seninle girdim günaha?
'Affetsin' diyerek YÜCE ALLAH'a,
Ettiğim dualar sana çıkıyor...

Ümitler,dilekler sır oluyorken,
Tomurcuk güllerim hep soluyorken,
Labirent dünyamda kayboluyorken,
Döndüğüm köşeler sana çıkıyor...

Dostlarla oturup dertleşiyorken,
Bambaşka şeylerden bahsediyorken,
Gözlerim ufukta dolaşıyorken,
Kurduğum hayaller sana çıkıyor...

Saçına ayrılık tacın tak gülüm,
Artık sen de gönlün aşkla yak gülüm,
Gençliğim aşk için uçtu bak gülüm,
Günler,aylar,yıllar sana çıkıyor...

Yüce dağlar aşkımın tek şahidi,
Bak kimler sultandı; kimler şah idi?
Olsam da aşkının bin kez şehidi,
Verdiğim tüm canlar sana çıkıyor...

Üzülme; eğilmez o mağrur başın,
Yine de vazgeçmem yüz olsa yaşın,
Güneşim gözlerin,hilalim kaşın,
Kayan o yıldızlar sana çıkıyor...

Aşık Oğuzhan'ım, dert alın yazım,
Değişir mi acep bu kara yazgım?
Bir köşe başında ağlarken sazım,
Besteler,güfteler sana çıkıyor...