Sana Çıkar Bütün Yollar Şiiri - Zuhal Er ...

Çocuktum bilmiyordum değerini,
Üzerinde duran kim bilir kaç binyıllık hikayeni.
İki kıta üstünde tek şehir,
Var mı ki dünyada eşi?

Bu sabah kahvaltımı nerde yapsam?
Boğazın hangi tarafına doğru uzansam?
Bülbüller en güzel hangi kıyında öter?
Emirgan’da mı yoksa Hisar’da mı
Daha güzel yaşanır bahar?

Martılar hiç küser mi sana?
Terk edebilir mi seni akşam güneşi?
Erguvanların açmazsa bir bahar,
Böyle edalı eser mi yine tatlı samyeli?

Yedi iklimi yaşarım seninle,
Yedi rengi tadarım.
Suyundan bir içmeye görsünler,
Sevda da seninle güzel, nefret de.

Bir beyaz kağıt elimde,
Seni sığdırmaya çalışıyorum yüreğime.
Sığmayıp taşanlar dizelerde yine sen!
Elim ne zaman gitse kaleme,
Ne zaman açsam gözlerimi hayata yeniden,
İşte yine sen!
Üsküdar, Ümraniye, Kağıthane, Gültepe…

Ey! İnsanlığın görebileceği en güzel şehir,
Sana doyan var mı acaba?
Maviyle yeşilin buluştuğu yer,
Hangi tependen baksam sana ayrı güzelsin.
Ey bin bir rengi içinde sanatlaştıran şehir!
Sen, okuduğum en güzel şiir,
Ancak nazireler yazılır sana.
Bir çiçeğinin kıyamazsın dalından koparılmasına,
Bilirim
Kaç kez yansan, yıkılsan da
Esir olsan da aşklara, savaşlara
Bir köprüsün kuşaklar arasında
Avrupa’dan Asya’ya.

Tekneyle açılsam bir gün,
Ve dönmesem geri ne çıkar?
Sana çıkar bütün yollar,
Bütün yollar sana çıkar…