Sana Bile! Şiiri - Mavi Sakal

Aşkım;
Gün bitti bitiyor bu şehirde.
Akşam üzeri kargaşası,gürültüsü
Otobüs durakları misafirleri,
Yol kenarlarında..
İşçisin sen,işçi kal sınıfı...
Evlerine dönmek üzeredir şimdi..
Birde şu ucube adam var,
Üç kuruşluk kazancını
5 kuruşa,çilingir sofrasına döken...
Ve kahkahası balkonuma sinen,
Alt komşumun beni gıcık eden iniltileri,
Birazdan odama yerleşir,soğuk soğuk...
Yarım ekmek aldım.
Dünden kalan makarna yeter sanırım.
Kendi başına fazla acıkmıyor insan.
Yemekten sonra üzerime yerleşen ağırlık,
Sanırsın kum torbası...
Aslında bende istiyorum dolaşmak,
Biraz nefes almak,Ya da eş dost ziyareti...
Siktir et diyorum sonra.
Ağzına yakışmıyor küfür deme bana...
Dünyada az ibne değil hani...
Bazı geceler resmini açıyorum.
Konuşmuyorum haa...
Ellerimi,perçeminde süzülürken
Hissediyorsundur sanırım...
Kirli çamaşırlar yığıldı...
Tabaklarım plastikten,sadece
Tencereleri yıkıyorum...
Geçen salcayla dövüştük...
Kana buladı elbisemi,elimi
Hem kızıyorum kendime,
Hem gülüyorum.
Benden de ev adamı olmaz ya...
En berbat saat ne biliyor musun?
Uyuyamadığım anlar...
Seni Seviyorum...Biliyorum...
Ama SeN nasıl sevilirsin...
Bilmiyorum...
Geç kalsam kızar mısın mesela evimize,
Sarhoş gelsem kapına,yığılsam!
Lânet olası adam!
Der misin?
Sabah geç kalksam,Anam gibi
Kalkkkk artık!!!
Der misin...
Seni kimse gibi sevmedim ben...
Hatta hiç böyle sevmedim...
Belki,belki de daha önce hiç sevmedim!
Bilmem ki..
Öpsem ellerini,Saçlarına kelebekler koysam
Belki şu kambur tepede çay içsek,
Ya da nemrut dağında sen güneşe,
Ben sana bakarken denk gelsek...
Büyük şeyler değil be KadıN..
Şöyle bir simidi ikiye bölsek,
Sen martılara ben kedilere....
Eskiden açık hava sinemaları vardı
Zafer gazozları.Hem gazı hemde tadı,
Halâ damağımda olan,on yüz bin milyon mutluluk!!!
Seni Seviyorum...
Ama SeN,nasıl sevilirsin ki!
Sence?
Bunu söylemem kimseye...Sana bile!!!