Sana Baktıkça Şiiri - İbrahim Şengün

Sana baktıkça;
bed sesimle bile şarkı söylemek geliyor içimden
Sen yemyeşil çimenleri masmavi denizleri hatırlatıyorsun
Sana baktıkça;
öyle huzur doluyor ki gönlüm
Yaşamak istiyorum doya doya
Ve sana baktıkça bütün insanları seviyorum

Sana baktıkça;
Kendimi bir gül bahçesinde uçuşan kelebeğe benzetiyorum

Sana baktıkça;
Küçücük gözlerime bütün kainatı dolduruyorum
Gözlerime ağlamayı unutturup gülmeyi öğretiyorum

Sana baktıkça;
yansıyorsun bana “sen” oluyorum
ve ben bendeki sana baktıkça bendeki “sen”i çok seviyorum…