Gözlerine baktığımda,
sanki gökyüzü bana gülümsüyor,
yıldızlar, kulağıma saklı bir sır fısıldıyor.
İçimde sessizce açan
bir bahar uyanıyor.
ve ben,
tüm mevsimleri
tek bir bakışta yaşıyorum.
Ama bil ki,
bütün çiçekler solar bir gün,
ve ben korkuyorum
bu baharın
sensiz bir kışa dönmesinden.
Yine de hayalimde
ellerini tutuyorum,
belki bu sevda
zamansız bir nefes olur.
Eğer bir gün
yıldızlar sönerse göğümde,
ben hâlâ
sana baktığım ilk anın
içinde olacağım.
Ve bütün dünya
kaybolsa bile,
ben yalnızca seni göreceğim.
Çünkü senin bakışın,
zamanın kendi nefesini unuttuğu yerde
hep var olacak;
ama belki bir gün,
yıldızlar söndüğünde,
sen olmayacaksın yanında,
ve ben
yalnızca hatırladığım bir baharda
sessizce kaybolacağım.
Her kayboluşta
sana baktığım ilk anı hatırlayacak
gözlerim,
içimde bahar uyanacak,
seninle geçen zamanın
sessiz hüzünle dolu
sonsuzluğunda
yaşayacağım.
S.GÖL
Kayıt Tarihi : 13.8.2025 21:48:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Değerli bulunan yüreğinize teşekkürler Seda Hanım.
TÜM YORUMLAR (1)