Sana adını fısıldamayı isterdim

aldırma mevsim rüzgarına
düşen yaprakları topluyor bir bir

randevu zamanlarına gelsen
ters yöne işlense saatler
çığlık içinde ilk kez tanık olduğumuz
gündüz ve gecenin eşitliğine uğrasak
sen hiçbir şey düşünmeden, kapatsan gözlerini
ıssız sahilde bir düş seansı geçirsek
bu gecenin konusu biz olmayı
ister misin

sen gün doğuyor mu, batıyor mu onu söyle
şöyle bir bak bakalım
şimdi kaç numaralı vapur gelecek
fazla geç kalmadan
salınarak boğazın karşı yakasından
dudağımda yarısı içilmiş sigara
içime çektiğim her nefes
senin tadına bulansa şimdi
ister misin

isterdim
dudaklarından sevgiye benzer
tek kelimenin döküldüğüne şahit olmayı
dokunsam aramıza yerleşmiş vazoya
hepsi birden dökülüversin isterdim odanın ortasına
gül koksun her taraf isterdim
isterdim şimdi ellerin ellerimle buluşsa
düşünmeden zamanın bir ömür boyu tükenişini
gözlerin gözlerimde
saatler duruversin şimdi
isterdim

yorgun bir zamanında günün
üsküdar sahilinde
kaçıyoruz sen ve ben tanımadığımız dalgalardan
dokunamadan yosun kokulu betonlara
aşk gibi, istanbul gibi
anlatılamamışları yeniden yaşamayı
bir istanbul düşünde
sokağında ,caddelerinde kaybolmayı
isterdim

sayamadım kaç vakit geçti
ne çok şey geçmiş gibi başımdan
ah dedim sonra
ah…bir gelse
kiraz ağacından biraz kiraz toplamayı isterdim seninle
açan kır çiçeklerini
her solukta sabah güneşini
mevsim sonuna kalmış sonbahar kokusunu yudumlamayı
isterdim seninle

bak şimdi
açacağım önce demir kapının anahtarsız kilidini
gireceğim bahçeden gizlice içeri
yazmak için duvarlarına ismini
balkonda asılı çamaşırları sen topluyormuşsun gibi
çamaşırların kokusu üzerine sinmiş seni izlemeyi isterdim
sana adını fısıldamayı isterdim

kum tepeleri arasından denize doğru kol kola yürümeyi
kulağının arkasına sarkıttığın saçının her teline dokunmayı
isterdim
hiç aldırmadan sıcağına
seninle ağustos gecelerinde kaybolmayı
isterdim

redfer