Sana Şiiri - Erkan Altay

Şüphesiz gözlerin aşkın eşiğidir
Ve içeri girilince suda yüzer nilüfer çiçekleri
parmakların dokunur derin anılara
Bir nehir taşır yüzünü ıslak bir sevdanın günahına
Kendi hücresin de ölürken şair
Ay yükselir her seviştiğinde de
yeşerir bütün tutkulu kayalıklar
gözlerin iner iner usul usul
İpek böcekleri tenini örer
tatlı bir samyeli kokunu içine çeker
Hayalin koynun da
şairin sukûtu feryat figan
Bir zamanlar
Isfahan bahçeleri bir kırmızı güldü
ellerim kan içinde
Ve söner ufuk çizgisi
gölgesinden bağımsız şaire