Olmuyor deme..
Nasıl olsa gözleriyin ardı göçen karanlığın ay yamacı
Doğmuş bir yıldızın yalnızlığına omuzlarımı dokunan
Sensizliğin tambur sesi yollarıma düşmüş
Gerilerde ben adsız
Sarılarını dökerken bütün öksüz çiçekler ve bendeki
Notası yazılmamış seslerin göçen akşamlarını
Sabahki gökyüzü maviliğinden
Yırtıp geçen uçakların bıraktığı
Yaralarcasına suskun sis...
Öyle kucak dolusu büyük özlemlerle sızlıyorsun ki beni
Silip süpürüyor taşıdığım kuru canımı her nefes
Neyzen olduğum ahın...her katresi umman ola
Sana gele aşk diye
Olmuyor deme her an bir mum sönüyor
Kara bahtında gecenin...
Seyfi Karaca...........Temmuz / 10
Seyfi KaracaKayıt Tarihi : 7.7.2010 13:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!