Ağlamak duyulu ağaçların ürkek çırpınışlarında
Ve insanlar ölüm satar köşe başlarında
Gül, kokar; bülbül öter; aşk, yaşanır sonunda
Hayat bilinmez bir resim
Varla yok arasında
Gül, kendini saklar, sorgusuz hayatlara
Yağmur, kokular salar; varoluş sevdasına
Toprak, hayat olur; yoğrulan insanlara
Ve güneş yeniden doğar inatla
Göz kamaştıtıcasına! ! !
Kayıt Tarihi : 26.12.2004 17:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!