Şair olsam kavganda
Ellerine şiirlerden özgürlükler koysam
Ve su olsam kirpiklerine düşsem
Ateş olsam koynunda yansam,
Söndürmeye kıyamaz gözyaşların.
Garbın afakında yankılanan sesin
Rüzgârlarda ayaklanıyor
Ve bir ihtilal
Serçe parmağından damlıyor toprağıma
Sen yetim güllerin karanlıktaki boyunduruğu
İnim inim iniyorum
Sudan yaratılmış şafaklarda.
Geldiğini varsaydım yanı başıma
Ellerini varsaydım
Kuzgun bakışlı ölümle cebelleşmemde
Şair ol yağmur ol
Benim bu halimden beter ol
Ömründen sükunetleri ne hayra yor
Ne de yüreğinde olmasın
Çığlar düşerken bıraktığım o sahipsiz kor.
Dün sabah
Bu akşam
Yarın gece
Saatler hep yokluğunu gösterir
Zaman terk edildi şahsım tarafından
Mekan hala bende.
Dost ol misafir ol
Yar ol, dön
Şafakta sararırken samyelinin sesi…
Kayıt Tarihi : 14.1.2009 17:59:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!