Her 19 Mayıs’ da Samsun’un semasından,
Doğan nurlu güneşi yakından tanıyorum.
Tütün iskelesinden her sabah tekrar tekrar;
Tüm yurdumun üstüne doğar, inanıyorum.
Bir güneş ki mavinin derinliğinde sarı;
Bir güneş ki kış günü bile sunar baharı;
Bir güneş ki eritir cehaletten duvarı;
Okudukça o balın tadına banıyorum.
Kararmış beyinlerin üstüne çağamadım,
Ülkemi karanlığa iteni boğamadım,
Her 19 Mayıs’ da umutla doğamadım,
O güneşe bakmaya artık utanıyorum.
Coşari, hava kuru ve de soğuk olsa da;
Sesim ne kadar cılız ve de boğuk olsa da;
Ata’ma karşı başım biraz eğik olsa da;
O ateşin o nurun içinde yanıyorum.
19.05.2020/Samsun
İbrahim Coşar
Kayıt Tarihi : 18.5.2020 13:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!