1919 yılının 19 mayıs sabahında,
Deniz hırçın
Puslu mu puslu bir hava.
Eski Bandırma vapuru yanaştı kıyıya,
Bırakmak için bir kahramanı Samsun’a.
Rüzgarda sarı saçları dalgalanan
Mavi gözleri çakmak çakmak yanan,
Kıyıya inen bu kararlı ve yalnız adam
Dolaştı bir uçtan bir uca yurdumuzu
Biraraya getirmek için tüm ulusumuzu.
Bir an geldi
Sanki umutlarımız tükendi,
Bağımsızlık bize çok uzak derken,
İçimizdeki umutlar yeniden yeşerdi.
Atam öğrettin bize
İnançların hiç tükenmeyeceğini,
Öğrettin bize
Bağımsızlık için,
Mücadelenin hiç bitmeyeceğini.
Her 19 mayıs sabahında Samsun’da,
Genci, yaşlısı Atamız’la buluşuruz kıyıda.
Hissederiz onun bizimle gurur duyduğunu.
Hissederiz her zaman yanımızda olduğunu.
Söylemez ama biz de biliriz o da bilir,
İlkelerinin nesliden nesile iletileceğini.
Ve inanç ateşimizin hiç sönmeyeceğini.
Kayıt Tarihi : 9.3.2007 16:39:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!