İnsanları tanımadaki, inançları yaşamadaki, gözlerle verilen mesajları anlamadaki en önemli ölçüdür samimiyet. Sevmenin ve sevilmelerin ispatıdır. İnsanın kendisi ile yüzleşmesi, vermenin ve istemenin kriteridir.
Kim bilir, belki de endişelerimizin müşterek olması da hep bu nedenledir. Korkularımıza serinlik verecek samimiyet yelinin ellerine muhtaçtır kalplerimiz. Hepimizin ihtiyacı olan şifa, kalplerimizin mahzenlerine saklanmış hakikat penceresindedir.
Her zaman, her yerde ve her şartta samimi olmak; ömrümüze bereket, gönlümüze rahmet, yakarışlarımıza da merhamet olur ve bizi sonsuz bir lütufla ödüllendirir. İsterken samimi olmak, verirken de, dilerken de, söylerken de, dinlerken de samimi olmak; körelen duygularımızın gün gibi, güneş gibi yeniden parlamasına vesile olacak. Çünkü samimiyet, harbi bir yüreğin dosdoğru hissetmesini ve ötelere gönderdiği mesajın sahiciliğini sağlar.
Eğer bugün sevmelerin hepsi samimi olsaydı; ayrılıklar olmazdı. Eğer bugün söylemelerin, dinlemelerin, anlamaların tümü samimi olsaydı; düşmanlıklar yerini dostluklara, nefretler yerini sevmelere bırakırdı. Çünkü ekserimizin derdi aynı…
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta