Samimiyet Vardı Şiiri - Halil Kıvrık

Irmaklara sellerin karışmasından önceydi
ayın şavkı
çakıltaşlarını selamlar
irili ufaklı
basa basa geçerdik
söğüdün yaprağında ışırdı berrak yeşil
yalındık duruyduk

Samimiyet vardı güvenin içinde
taşmak istedi yatağında dere ötesi
yetmedi arzuya bendi berisi
Bir karışıklık
iki bulanıklık düşüyor insana
içinde çıplak duruluyor işte zaman
dursun bu vakit.

Çakıştırdığımızda aklını fikrime.
zikr-i eylemimize.
sevişmemiz sonrası bile hiç ışık sızmamalı dışarıya
ayartırken bu aydınlığı ömrümüze...