El emeği, göz nurunu önce ruhuna nakşetmiş
daha çocuk yaşlarda
Gel gör ki sanatkâr olduğuna sözde pişman imiş
ara ara gelip sanatını da gösteriyor
bu dikiş, nakış gibi işlenir böyle kumaşa diyor
Kumaş nakışından, usta dikişinden onurlu
yorgun ustanın bezgin ruhuyla sesi şefkat bürülü
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Emek veren elleri,nur döken gözleri öpülesi Şamiddin ustalar,hep var olsunlar,onları hatırlayan duygulu yüreklerde
Emek veren elleri,nur döken gözleri öpülesi Şamiddin ustalar,hep var olsunlar,onları hatırlayan duygulu yüreklerde
Bir tiyatro sahnesini betimliyor şair..
Sahne var,dekor var ve insan var birikimi,emeği,ahları vahları ve san'atıyla...
Bir an mesleği terzilik olan babamı gördüm biçki masasının başında,mezurası da boynunda...
Tebrikler şair,teşekkürler
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta