Sevemez kimse seni benim sevdiğim gibi
Kimse çekemez öyle nazını,
Kimse diyemez ki sevdiğini, söylemese de
Ayda bir de olsa canım desin yeter
Yolda yürürken arada bir tutuşun elimi yeter,
Büyük cümlelere gerek yok
Gözlerin mi ışık
Yoksa gönlün mü,?
Sende mi kaybettim
Ben varlığımı...
Böyleyim deyip kenara çekilmek var mı?
İnsanın sevdiğine karşı elinden gelenler
Bu kadar olamaz elimden gelen bu diyemez
Yanımda olduğunu söylüyorsun
Peki, ben neden seni yanımda göremedim.
Bende neyin kaldı, biliyor musun?
Aslında nelerin demeliyim
Gülüşün, hecelerin
Kokun da kaldı saçlarımda.
Adının anlamı kaldı
Kendime verdiğim sözleri yutmam garip,
Sana yeniliyor olmam garip
Aklımda sana karşı binlerce,
Binlerce soru olması, garip
Senin bu yaptıkların garip
Söylediklerin, sözlerin
En garibi nedir biliyor musun?
Bu yoldan ilk dönen
Sen olmana rağmen
Hakkımda
Şu an bunları düşünüyor olman.
Şimdi sen dolunayın ışığıyla aydınlanan
Bir odanın içinde yarının gelmemesi için
Uyamazsan dua ediyorsundur, içten içe
Gecenin sonsuza dek süreceğini umarak.
Tanıdığım insanların en zekilerinden birisin
Yıllardır tanıyorum sanki seni
Bir an görmesem özlüyorum
Öyle bir an geliyor ki
Bakışlarında buluyorum kendimi
Ağlayasım geliyor bazen mutluluktan.
Adına sevda koyduğum canım
Bu gün yalnızlığım ve ben
Gün batımı mehtaba daldım
Seni seyrettim uzun uzun.
Yüreğimden
Bırak kuruyan yaprak dökülsün
Sevgisiz kaldığı zaman içinde
Nankörün elinde ömrün bitmesin
Yalnızlık içinde acı çeksen de bağlansın
Gönlümüz aşkın yolunda
Tomurcuk yapraklar solmadan önce
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!