Baktı haline utandı köpek
Bir sureti insan bir kapıda yalanmaktaydı
Semizdi belli ki vardı aşı düzgündü üstü başı
Utandırıyordu bastığı taşı
Gururla bir sahip aramaktaydı
Boynunda yüzlerce ip kendinden habersiz
Zaman belki ahir belki uğursuz bir zamandı
Üç beş kuruşa satılıyordu insan menfeat pazarında
Karanlığa doğuyordu güneş kalabalıklar yalnızdı
Peşinden koşulan düşler kadar adiydi düşünceler
Soysuzlar soy sürerken kardeş kardeşe düşmandı
Hesaplı gülüşlerin bedeli şeytani gözlerde gizliydi
Kaldır başını böyle mi doğdun ki boynu bükük
Günler mezara koyulur mu yaşamak olur mu yük
Doğarken söz mü verildi mutluluk ruh üflenirken bedenine
Yaşarken sahte bir dünyada üzülmenin sebebi ne
Şimdi devran böyle herşey benziyor insana insandan başka
Kimin kapısını çalsan umudun eksik kalır inanma sen zahiri aşka
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!