Gökyüzünden düştüm dipsiz bir kuyuya
Dünyaya sığmayan gururumu bilinmezde bıraktım
Yaktım güneşi karanlıkta sadece aya baktım
Uzakları getirdim nefesime içimde bir yerde yaktım
Yağmurları içtim gökyüzünü siyaha boyattım
Sonra çekilip bir kenara yine hayalinde sana baktım
Biraz sonra batar gün
Hasret yine yakar gecenin görünmez ateşini
Sarar hayaller karanlığı
Uçuşur kuşlar vakitten habersiz
Acı bir gülümseme büker boynunu
Dilinin ucunda seslenir sebepsiz nedenler
Haydi çık gel yine aydınlansın gece
Yıldızlar düşerken dilekler dilensin isminle
O karanlık siyahları beyaz umutlar sarsın
Gönül ömürden bir nefes daha çalsın
Kırılsın saatin yelkovanı akrebi
İşte şurada kurulsun sevginin mabedi
İşte yine geldim hayalinin peşinden
Bırakma beni bu defa ölüm burada gelsin dizinde
Gitmek istemiyorum oraya karanlık sensiz yalnızlığa
Ekmek istemem senden su istemem
Sadece bak bana gülen gözlerinle sen atarken içimde
Sakın üzülüp acıma bir aciz gibi görme beni
Seninle ölmek ya da yeniden doğmak seninle
Sen ile olsunda gitmesin bir daha boş yere
Gülmek istiyorum gözlerin bana bakarken
Öyle sessizce değil özgürce
Tutup elimden şöyle bir baksan atan kalbime
Beni sevgiyle andığın bir kelime duysam dilinden
Dursun zaman bana baktığın yerde
İnsin sahte dünyayla aramıza perde
Bıraksam oynadığım sahte rolümü
Gözlerinde beklesem gerçek ölümü
Bakınca görür müsün bendeki seni
Yâr sar ki dünyayı başka bir şey kalmasın
Göz seni görsün dil seni söylesin kulak seni işitsin
Alem görsün ki seni hak versin yangınıma
Sönsün yalan dünyanın sahte ışığı baksın sana
Baksın da üzülsün aciz haline kendinin
Güneş tutulacak günler solacak
Ömür yanacak can hasrete doyacak
Dil susacak göz görmeyecek
Sebepsiz gözyaşları nereden geldiği belli olmayan o ses
Kapalı kapılar arkasında bekleyen hayal
İçimde hiç geçmeyen sancı yaşamak gülmek acı
Ateş karanlık hüzün hasret
Çilemi bu yoksa kaderimi ruhun
Uzakları beklerken umut nefesinde acı
Bir telaş koşarken düşen yıldızların peşinden
Yolların sonu hep darağacı
Ölüme hasret bir urgan yokluğun
Baktı haline utandı köpek
Bir sureti insan bir kapıda yalanmaktaydı
Semizdi belli ki vardı aşı düzgündü üstü başı
Utandırıyordu bastığı taşı
Gururla bir sahip aramaktaydı
Boynunda yüzlerce ip kendinden habersiz
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!