Bükülür yollar hayalinin peşinden sonsuzluğa
Yer ve gök arasında ararım içimde seni
Bilinmeyen bir dilden dökülürken kelimeler
Yaşar ruhum bedenime yabancı günler yalancı
Körkütük senim nefesin can iken nefesimde
Esaret yakar yokluğunun kafesinde
Haydi kalk git sevdiğinin peşinden
Ne durup yas edersin kadersiz gönül
Hayat mı vurdu dizinden çare kaçtı mı senden
Ölmezde ne durursun ölümlü bedende
Nefes sende can sende bedende yok bende
Ben sende sen onda o hep hayalde
Baktı haline utandı köpek
Bir sureti insan bir kapıda yalanmaktaydı
Semizdi belli ki vardı aşı düzgündü üstü başı
Utandırıyordu bastığı taşı
Gururla bir sahip aramaktaydı
Boynunda yüzlerce ip kendinden habersiz
Gökyüzünden düştüm dipsiz bir kuyuya
Dünyaya sığmayan gururumu bilinmezde bıraktım
Yaktım güneşi karanlıkta sadece aya baktım
Uzakları getirdim nefesime içimde bir yerde yaktım
Yağmurları içtim gökyüzünü siyaha boyattım
Sonra çekilip bir kenara yine hayalinde sana baktım
Biraz sonra batar gün
Hasret yine yakar gecenin görünmez ateşini
Sarar hayaller karanlığı
Uçuşur kuşlar vakitten habersiz
Acı bir gülümseme büker boynunu
Dilinin ucunda seslenir sebepsiz nedenler
Haydi çık gel yine aydınlansın gece
Yıldızlar düşerken dilekler dilensin isminle
O karanlık siyahları beyaz umutlar sarsın
Gönül ömürden bir nefes daha çalsın
Kırılsın saatin yelkovanı akrebi
İşte şurada kurulsun sevginin mabedi
İşte yine geldim hayalinin peşinden
Bırakma beni bu defa ölüm burada gelsin dizinde
Gitmek istemiyorum oraya karanlık sensiz yalnızlığa
Ekmek istemem senden su istemem
Sadece bak bana gülen gözlerinle sen atarken içimde
Sakın üzülüp acıma bir aciz gibi görme beni
Seninle ölmek ya da yeniden doğmak seninle
Sen ile olsunda gitmesin bir daha boş yere
Gülmek istiyorum gözlerin bana bakarken
Öyle sessizce değil özgürce
Tutup elimden şöyle bir baksan atan kalbime
Beni sevgiyle andığın bir kelime duysam dilinden
Dursun zaman bana baktığın yerde
İnsin sahte dünyayla aramıza perde
Bıraksam oynadığım sahte rolümü
Gözlerinde beklesem gerçek ölümü
Bakınca görür müsün bendeki seni
Zaman belki ahir belki uğursuz bir zamandı
Üç beş kuruşa satılıyordu insan menfeat pazarında
Karanlığa doğuyordu güneş kalabalıklar yalnızdı
Peşinden koşulan düşler kadar adiydi düşünceler
Soysuzlar soy sürerken kardeş kardeşe düşmandı
Hesaplı gülüşlerin bedeli şeytani gözlerde gizliydi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!