Hani biri hiç olmadığı kadar yakar ya canını,
Hatıralar fısıldar ya derdini ansızın.
Hani yaşadıkça daha çok tadarsın ya yalnızlığı,
Ölmeyi bayram bilir de aldanırsın ya.
Hani devran dönse de bir gün dursa da bu çark,
Her şeye rağmen hala seversin ya delice.
Korkularımı yendim
Yüreğimi eleyerek
Sevgimi verdim
Bir ömür dileyerek
Keskin bakışlar
Gürleyerek,
Uzun bir yoldayım bu defa yalnız,
Kelimeler düşüyor dilimden zamansız.
Yana yana gidiyorum dur durak bilmeden,
Bu defa bir tek ben,
Anılarımla baş başa,
Seni unutmak için,
Bir bakış var aramızda,
Belirsiz gibi biraz.
Misal aşk gibi,
Yüreği sızlatan.
Bir eski anı gibi,
Bir sen var aramızda,
Kalemimi elime aldığımda bir başka oluşum mudur?
Bu kadar garip gelen size,
Halbuki bütün sevdaların kışı,
Bütün korkuların,çaresizliklerin yası bir değil mi?
En kahpe oyunları,en zor savaşları;
En farklı insanlarla veren biz değil miyiz?
O sahildeyim yine gözlerin aklımda,
Rüzgar esiyor estikçe bir fırtına.
Söylemeye dilim varmaz haykırıyorum dalgalara,
Üşüyorum sonra birden seni istiyorum yanımda.
Yıldızlar düşüyor deli gönlümün karanlığına,
Ağlıyorum sonunda o çıldırtan gecenin ayazında.
Unuttukların aslında yaşaman için en büyük sebebi;
Umutlarını büyütür içinde ve gün gelip tükendiğinde,
Yine unutursun yeni umutları yaşamak için.
Haykırışım budur benim sevdalaradır serzenişim,
Ne vardır sözlerimde gafletten bir eda.
Ne de o yapmacık dünyaların taşdan yürekleri,
Özlemi,kederi,son sözleri bulursunuz.
Yaşamaya değil yaşatmaya dair bir şeyleri.
Koyu renk bir duygu buğusu
Karamsar içe kapanık bir yaşam
Soluk verene kadar
Kopuyor fırtınalar
Karamsar bir sadelik
Sarıyor etrafı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!