Beni bir bilseniz,
Kelimelerin sadeliğinde,
Bir fırtınayım doğudan batıya.
Yüreğimin korkularında,
Gururun esaretiyim,
Beni bir bilseniz.
Hayat işte adı bu, yaşamak.
Faniliğin girdabında savrolmak.
Sinsi olup bir yılan misali,
Aldatmak gibi hayasızca.
Unutmak ya da, hazin sonu
Göçebeliğin karanlık yolunda.
Kalbim de vasıfsız çarpar durur,
Bomboş ümitlere çırpınır durur.
Sen yoksun dudaklarım bükülür,
Yeller eser eser sensiz.
Eller ne bilsin sensizliği,
Dayanağım kalmadı bir bilsen.
Kimi sevdiysem derinden öyle bir gizemle,
Nasıl bir güven dolduysa yüreğine,
Kaybetmekten korkmadı beni.
Yalnızca sustu sonunu bekledi hep gizlice,
Şimdi anlıyorum ki yalanları kör etmiş gözlerimi yalnızca
İyi olmayı unuttum artık yeniden hayata merhaba
Herkesin bir unutamadığı vardır,
İçinde saklı bir yerde,
Aklına geldiği an yürekte bir sızıdır,
Gözlerde iki damla yaş.
Sus! konuşma bu defa sözlerin yok ama mutluyum hala,
Ne olur sus bu defa gözlerime bak usulca anla.
Sevdan öyle acıttı ki canımı,öyle yandı ki yüreğim,
Onca şeye rağmen hala sevsem de seni,
Dön dese de yüreğim dön demeyeceğim sana.
Bu defa alışacağım zor olsa da yalnızlığa.
Annem söylerdi bana kimseye güvenme derdi,
Hep düşünürdüm niye güvenmemeli insanlara.
Güvenilecek biri yok mu yani şu koca dünyada,
Meğer yaşadıkça anlıyor muşsun.
Meğer yıllar söküp attıkça yüreğinden sevgiyi,
Meğer unuttukça yanıyormuş canın.
Bir damla yaş akar önce gözlerinden,usulca.
Bir korku sarar sonra bedenini,bir korku.
Sevdalar gibi masum,bir anne gibi içten,
Düşündürür seni o ansızın çekip gidenler.
Bir bakışına divane olur;
Gel bir gün olur,
Beyaz gelinlik içinde,
Saf ve tertemiz,
Sade bir aşk yaşarsın.
Gel bir gün olur,
Sevinç ve mutluluğun,
Kelamlarıma katmadım seni,
Zaten bir kalemde silicek kadar,
Nankör ve haindin.
Yalnız günlerimde aramadım seni,
Her yeni günde,
Güneşte buldum ben ümidi.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!