İnsan ölümden habersiz.
Akıl düşünmekten aciz.
Nede olsa insansız biz.
Kefendir son giysimiz.
Dertler bitmez dediler
Şu fani dünyada
Aç gözünü bak dediler
Pir sultan gibi gezende var
Nedir bu hayattan çektiğim
Yıllar su gibi akıp geçerdi
Kafam pek dumanlı idi
Günler buna şahitti
Kiramen katibin gibi
Her gece seni düşledim
Şiirlerimin her mısrasında
Her mısranın son satırında
Yalnız senin adını aradım
Karanlık gecelerde aramak seni
Sensiz nefes almanın anlamı yok
Hayata tutunmanın manası yok
Zaten kalbinde yerim yok
Benim derdimin dermanı yok
Gel görki halimi
Zifiri karanlıkta kalmış gibi
Okuyabilseydin zihnimi
Anlardın sana olan hislerimi
Ne yapsam bilmiyorum...
Gecenin karanlığında
Sokak lambaları altında geziyorum
Tıpkı bir hayalet gibi
Biraz ilerledikten sonra
Güneş gibi içime doğsan
Ben sana gölge olurum
Sonbahar rüzgarı olsan
Tek nefeste içime çekerim
Uzaklardan, çok uzaklardan geliyor sesin
Oradasın biliyorum...
Duyuyorum ama göremiyorum
Yalnızlığın içinde kayboluyorum
Dağlara doğru haykırıyorum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!