Bir sevdadır beni bu yolda sürükleyen...
Bir umuttur beni bu yollara düşüre...
Tek kişidir beni bu hale getiren...
oda gerçek midir? bilemem,bilemem...
Melek misin? prenses mi?
Yada bitmeyen bir güzellik mi?
Hayal misin? gerçek mi?
Yoksa kalbimin sahibi mi?
Okyanus musun? deniz mi?
Korku nedir bilmeyiz
Biz düşmana kükreriz
Bizler bordo bereli
Vatan uğruna ölmeli
Hainlerin içi fesat
Gecenin karanlığında aklıma gelmiş
Hislerim ona karşılıklı imiş
Annen seni bana vermezmiş
Beni deli eden efes pilsen imiş
Yine gittin bir gece vakti
Sessiz, habersiz bir fısıltı gibi
Her gece düşlemekten vazgeçtim seni
Gönül tahtımdan düştüğünden beri
Şimdi daha iyiyim sanki
Değer verdiğin insana
Yürekten inansana
Kaybetmezsin bu defa
Ne olur inan bana
Ne zamandan beri seni bekledim
Ansızın yollarını gözledim
Zamansız hayaller peşinden
Leyla mecnun gibi...
Iraksın bana ey segili
Hayat bir kelime, iki hece
Kolay değil mi sencede
Bir bakmışsın gündüz
Bir bakmışsın gece...
Üzülmeye mi mecbur? İnsan
Başkaları tarafından kırılmaya mı?
Ağlamaya mı mecbur? İnsan
Kalbinden ağır yaralar almaya mı?
Basite alma hiçbir şeyi
Nefsine uyupta kandırma kendini
Nice insanlar gördüm sonu kahveci
Zekiyim deyipte bırakma dersleri
İnsan tek değildir.
Mezar boş değildir.
Kefen dedikleri.
Bir parça bezden ibarettir.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!