Benimse, bahtım kara olduğu
Senin de çok güzel şansın var
Bulunur, buluşulamaz şu hale
Köprüyü de kuramıyorum işte
Benim içim mi sıkılan, o sözde
Sen misin, beni karartan yoksa
Bu yüreğim mi dayansın bunca
Merhem mi olursun bana sence
Sen ağlama hep yine gül canım
Demet demet bana der o gülleri
Unut buseleri de gül yüzündeki
Vazodan koklarım öylece onları
Sen ağlattıkça denmiş gülmedin
Yetmedi mi tüm bensiz hasretin
Çık gel, yargıladığım o sitemim
Bu diyarda benim daraldığımdır
Ne sandın sen bu yaşamı hiçlerle
Gözüm kararıyor sayarım zarifçe
Hem seni de içimin şu çöplüğüne
Şamata eder, bak atarım şaşmam
18.02.2006
Sevinç KavukKayıt Tarihi : 24.2.2006 02:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sevinç Kavuk](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/02/24/samata.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!