1972--Osmaniye -Finike
Teselli etmez sesin
gideceğini biliyor kalbim
samanyolu kadar gideceksin
bu korkuyla içimdesin
ellerimi açacağım yaradana
vazgeçsin ikilemde kalan kalbin
beni benliğine alsana haydi! durma
her zaman istiyorum H-M güzelliğini
ben sana kalbin kadar yakın
gözlerin yüzüme sevgiyle bakın
bazen küserdik bazen barışırdık
o günler geride kaldı
ben kendimi kaybetmedim
başımı alıp gidiyorum
o mavi nil havzasına
dostlarımla güzel yılları yaşamaya
Kayıt Tarihi : 21.8.2009 18:02:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)