Giderken arkandan bakakalmıştım
Ellerim koynumda...
Yalnızlığıma sarılmıştım
Yaramaz bir çoğun kapı zilini
Çalıp kaçamama hali ile
Kala kalmıştım kalabalığın ortasında
İnsan dünyaya acı çekmek için gelir
Mutlu olmak varken dese de şair
İşte tüm yaşamın anlamı bu
Ne bir eksik ne bir fazla
Kibritçi kızın hikayesini bilirsin
Anlatmama gerek yok
Ben de şimdi sigaramı yakıp
olmadık hayallere dalıyorum
Bunu düşünmüyorumun düşünülmüşlüğü ile
Kalbim hala çocuk
Ve hala botlarıma çiçek dikmek istiyorum
Bağcıkları kurdele yapıp
Ve yine ağlıyorum yağmurda ıslanan serçeler için
Kafama yorganı çekip
Duyulmasın diye hıçkırık sesim
Ama sen bunu bilemezsin
Nesimi YiğitKayıt Tarihi : 29.5.2005 14:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!