Düştü yol değil ilk sevdan dağ yamaçlarına
Kavruk otlar gibi tutuşmuş yanıyor için için.
Sam yeli yüzsüz, külleri har eyleme dur.
Vakit bırakmadın pınar başlarında ömrüm.
Kurur uğradığım, bu kaldı elimde bir.
Gülmesin mi yüzüme gül yüzüyle yar.
Küskün kalırsa zati, eşim aşiyanım yok.
Baharlar beklesem de ömrümün kışı çok.
Dokunma telime ahımı durdurmaz rüzgârın.
Dağ başı rüzgarını ben çok çektim, vaktinde.
Belirsiz bir hayatım şimdi kaldı benden geride.
Korur bedenimi, ruhumu taşırım nevinden.
Pınar başında beklediğime durma ver şimdi geçit.
Kenan Gezici 17/11/2025
Kenan Gezici
Kayıt Tarihi : 17.11.2025 10:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!