Saltanat Mahremi! Şiiri - Evrim Evrensel

Topkapı sarayını gezen Tumasla,
Sultanların mahremi de pek fazla.

Koca İmparatorluğu nasıl bitirdiler,
Dörtyüz cariye halvete hazırdılar,

Hazineyi devleti malafatına Sultan,
Yedirip bitirdi der rehber-i izan.

Kardeşi kardeşe düşman eden ne?
Tükürsünler böyle saltanatın içine,

Cariyeler yarışırlar gözde olmaya,
Sultanın tohumundan döller almaya
Sonrası kolay bilir sultaniye olmaya
Ne canlar gitti Valide sultan uğruna.

Koca İmparatorluklar bitiren velet
Saltanat yürürken perişandı millet.

Padişahlar düşerken Şehvet peşine,
Vakit mi kalırdı ki devletin işine,

Malafatıma diyorki maşallah desin,
Malafatına kurtlar dadansın yesin,
Bunca varlık bitermi bu belli kesin.
Malafatın olsun ağzına sucuk yiyesin,

Şehzadeler büyüdükçe saray dışına,
Ki takılmasın güzel cariyeler peşine,
Kazara giderse güzelin biri hoşuna
Görki ne bilinmez işler gelir başına.

Anasına babasına kıyan mı dersin,
Kardeşin kuyusunu kazan mı dersin,
Zaman denen yargıç belanı versin,
Tumas böyle ecdatla nasıl övünsün.

Kadın kovalarken düşen hamamda,
Evladı devam etirir şimdi zamanda,
Sahipsiz ne canlar sarayburnunda,
Denize atıldı, saray yüzerken kanda.

İnsanın can değeri iki dudak arası,
Her saltanat insanlığın öz yüz karası,
Hesap sormak ne hadde, millet parası,
Saltanattan eser yok, halksa meydanda.