Saltanat Kurduk Ölümsüz Dünyaya

SALTANAT KURDUK ÖLÜMSÜZ DÜNYAYA
Sen hala duyarsız ve duygusuz,
Rahat koltuğunda oturken,
Biryandan yudumlarken
Çayını ya da kahveni
Hiç düşündün mü?
Veya üzüldün mü?
Kardeşinin ayağına diken battığında
Acısını hissettin mi yüreğinde?

Barınaklar döndü saraya,
Kaptırdık kendimizi modaya,
Saltanat kurduk şu ölümsüz dünyaya (!)
Eşyalar, ah eşyalar,
Nasıl da kölesi olmuşuz meğer,
Kapılarımızı kapattık fakir-fukaraya
Tok anlar mı acın halinden
Hasta olmuş, biilaç kalmış
veya aç sabahlamış
Kimsesizler acaba kimin umurunda.
“Komşusu aç yatarken
Tok sabahlayan değildir bizden”
Bilmem bu kutlu söz,
Sinelerde yer bulacak mı?