Eline vur ekmeğini al, tavrına maruz kalmış toplumun
Devletine olan kızgınlığıyla kapımı tıklatıyor bekleyişler.
Masumca diz çöküp yaslanıyorum kapı ardına,
Evde yokmuş gibi yapıyorum
Çünkü biliyorum.
Kapı aralığından bile sızacak olsa duygular,
Sen koşup cümlelerin tahtını yıkacaksın.
Sonra beyaz kâğıtlara büyük devrimler yapacaksın,
Ve satırlar sürünecek sen saltanatını yaşayacaksın.
Kayıt Tarihi : 6.5.2012 17:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!