Sallar Perişan Şiiri - Adem Uysal

Nice insan, gelip geçti buradan,
Ördekler yüzmüyor, göller perişan.
Evrenin sahibi, yüce yaradan,
Ona açılmayan, eller perişan.

Yapraklar kurumuş, mevsim sonbahar,
Bülbüller ötmüyor, güller perişan.
Bundan böyle herkes, susacak zahar,
Ses seda çıkmıyor, diller perişan.

Kimi servetini, gömüp de gitti,
Toprağın altında, mallar perişan.
Kimileri tutup, intihar etti,
Ona isyan eden, kullar perişan.

Toprağa karıştı, taze bedenler,
Ilgıt ılgıt esen, yeller perişan.
Malını yemeden, ölüp gidenler,
Yoksula vermeyen, eller perişan.

Bu dünyada kimse, ebedi kalmaz,
Kırılır dalları, kollar perişan.
Musallaya yatar, haberi olmaz,
Onu taşıyacak, sallar perişan.
***************************************
_____usta şairlerin katkıları:
Şimdi medeni diyorlar, beyni taşkına,
Yüce yaradan yol göstersin şaşkına.
Eğer yürekler yanmazsa Hak aşkına,
Bağ bahçe viran olur, güller perişan....................Ali Başol

Hep; Ben, Ben deyip durup'ta gittiler,
...Evler dağılmış, Haneler perişan..!
......Acep; Ne Alıp, Sarıp'ta gittiler.! .? .
.........Pazar dağılmış, Sergiler perişan................A. Refik Tavşanlı