Eğil selvi boylu eğil,
Ne varsa dökülsün,
Aşktan yana,
Salkım söğüt saçların aksın bahara.
Kesme, kesme dallarını,
O, yel savuran karası saçlarını.
Bakışlarım konar gülüşlerine,
Bir serçe üşür mahmur sesinde,
Uzanır saçların omuzlarından,
Menekşe tarlası beyaz göğüne.
Eğil selvi boylu eğil,
Ne varsa dökülsün,
Aşktan yana,
Salkım söğüt kömür karası saçlarından aşağı.
Tarama, poyraz yeli tarasın
İnce beline düşen naif gece yelesi saçların.
Asma, bukle saçlarında,
Ağlayan bülbüle,
Binbir desen aşiyan.
Süzülür yağmurla omuzlarından,
Ressamın tuvaline, fırça ucuyla
Poyraz yeli essin.
Kayıt Tarihi : 8.4.2021 20:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Öğlen saatlerinde yazdım.
![Özdemir Aydın 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/04/08/salkim-sogut-saclarin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!