Mecnun.
"Yüzünde göz izi kim baktı sana,"
Görünce dokunur bil ki bu câna.
Birazcık yer versen kalbinde bana,
Ne söylesem birden alınır gider.
Leyla.
Bilki gözlerime kimse bakamaz,
Yüzümdeki izler silinir gider.
Hak nasip etmeden bir kul şakımaz,
Yüreğimin başı delinir gider.
Mecnun.
Kıskanırım seni gittiğin yerden,
Kıskanırım seni her bir beşerden.
Kıskanırım aklım gidecek serden,
Bu sevdaya deli olunur gider.
Leyla
Ben beni bilirim ezelden beri,
Yan gözle bakamaz hiç asla biri.
Öldürürsün beni yâr diri diri.
Bu derdin çaresi bilinir gider.
Mecnun.
Aşılmaz dağların ardındayım ben,
Âşıklar diyârı yurdun'dayım ben.
Elbette Leylâ' mın derdindeyim ben
Belki bir çaresi bulunur gider.
Leyla.
Geldim gidiyorum bu fani yerden,
Yârim diyemedim hayâdan ardan.
Nereden çıktı bu bu sevdâ nerden,
Gönlümün gülleri yolunur gider.
Mecnun
Mihmân edemedim gönül bağımda,
Takılıp kaldım ben kader ağında.
Ömrümün son demi son baharında,
Her gece düşümde salınır gider.
Leyla.
Sen benim gönlümü taş mı zannettin,
Senli yüreğimi boşmu zannettin
Her zaman zemheri kış mı zannettin,
Bir gün bu sevdaya gülünür gider.
Kayıt Tarihi : 15.2.2024 03:55:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!