Salıncakta İki Kişi Şiiri - Metin Başol

.....................................................................İyilik Meleği Selena'ya,

Salıncakta iki kişi;
Biri erkek,
Biri dişi.

Hayat oyunun,
'Aşk“ sahnesinde buluştular
Sarhoştular.
Çok sevdiler,
Aşk-la seviştiler,
Coştular.

Heyhat!
Yüce Onus adına
Çabuk tükendi ilkyazı aşkın
Kadın çok kararlıydı,
Adam şaşkın.

Aşk, günaha saplanan zehirli bir oktu
B-aşka çıkarı yoktu.
Y-oktu.

Bitmeliydi,
Bitmeliydi bu masalın oyunu
Varılmazdı menzile
Acıtacaktı sonu
Herkes kendi yoluna
Gitmeliydi,
Bağlıydı aşkın eli kolu
Y-oktu
B-aşka bir yolu,

Kadın adam dedi ki: “seni seviyorum, git benden“
Adam kadına dedi ki; “seni seviyorum, gidemem“

Kadın adam dedi ki: “seni seviyorum, gitmeliyim“
Adam kadına dedi ki; “seni seviyorum, kal nolursun“

'Kalamam sende kalamam' dedi kadın
Bir gün-ahh'a yaslanam,
Gidiyorum, ne olursun, anla beni'
'Gitme, sensiz yapamam“
..........................dedi adam,
.................bak ölüyorum“
........................diye inledi

Kadın güçlüyü mü oynuyordu?
Nasıl böyle kararlı duruyordu?
Adam rol mü yapıyordu?
Sahneden mi çalıyordu?

Bir yüze böyle yansıyabilir mi hiç,
Gerçek olmayan bir acı?
Yağmurdan çalınmış olsaydı damlalar eğer,
Nasıl akardı böyle sahici?

Başrolü kadın kapmıştı
Hem yazıyor, hem yönetiyor,
Hem oynuyordu oyunu.
Figüranlık kalmıştı adama
Bir türlü yazamıyordu senarist,
Bu oyunun sonunu.

Kalemi eline aldı kadın
Finali yazdı yeniden
Selena'ydı kadın
Çekip gitti aniden.
Iyilik adınaydı herşey.
Her ikisinin iyiliği adına,
Aşkın altını derinden oydu
Ve…
Son noktayı koydu.

Hiçkimse umursamadı
Neylesin coşkuyu,
Neylesin alkışı,
Böyle bitti işte,
Bu masalın kışı.

Aşk, günaha saplanan zehirli bir oktu
B-aşka çıkarı yoktu.
Y-ok-tu.

Kutsal denilen aşkın
Giyotinle kesildi başı
Karıştı yağmurlara
Bir kaç damla gözyaşı.