Hanende Şiiri - Bülent Öntaş

Sallanmışım
bir ömür tutuvermiş elimden dünya
uçsuz bucaksız
bulutlar dönüvermiş üzerimde
zinciri kopsa
ince yerinden hayatın
çekip gidermişim ufuk çizgisinden öteye
rüyadaymışım meğer

Sol yanımda sevdiklerim
sıra sıra; sürahi, boş bir bardak, ilaçlarım
envai çeşit kuş sesleri duyarmışım
açık pencereden
hayatı severmişim meğer

Ey hayat ne güzelmişsin
güneşli günlerde
rengarenk rüyalar görmüşüm seninle
bakabilmişim gözbebeğim gibi sevdiğim her şeye
dokunmuşum, sarılıp öpmüşüm
ince, narin sevişmelerde kaybolmuşum

Sonra dinlemişim ara ara
söylenmişim arkasından hayatın
tarih öğretmenimden
kallavi küfürler etmeyi de öğrenmişim
atmışım
acemiliği üzerimden

Ey hanende
aç kapıyı, kur salıncağı yeniden
şarkılar söyle bana
sonsuzluğunda salınıp gezeyim senin
güzelleşeyim notalarında
do re mi fa SOL la si do

Şimdi düşlerim de sığıyor patikalara
eskisi gibi inatçı da değilim
geçiverdim
usulca
vakitsiz sevmeler çağını

Bir ömür sığmıyormuş salıncağa
atlamıştım daldan dala
çoktan unutmuşum
geçen günleri
onulmaz sevdalardan öğrendiklerim var

Öğrendim ki nakarat hep aynı, sözler çok kısa
bir uzun hava değilmiş hayat
bağıra çağıra söylediğim zamane türküleri
kalıverdi aklımda
heyhat

26.08.2023 - Cumartesi