Salim Erben Şiirleri - Şair Salim Erben

Ankara ankara olalı
Böyle bir güzel görmedi
Bu zalimda
Anasından doğdu doğalı
Böylesine candan sevmedi
senin gibi zalimi

Ben ağlarsam dağlarda ağlar
Değmesin ellerin yaram kanar
Mühür gözlü ceylan da olsa
Kanayan yaramı gelir sarar

Ben ağlarsam akan sular durur

Kırgınlığımı belli etmeden sana
Sırtlayıp hasreti gidiyorum
Geçmişim mezar taşlarında
Geleceğimi kim bilir hangi diyarda
Biliyorum unutulmazsın
Bencilsin akçakışlaaa

Bırak aksın gövdeme
Arzulu istekler
Ve ben
En uç en narin yerinden
Öpeyim iklimin
sahra esintisi

Şöyle kemikler kırasıya
Sarılsak birbirimize
Ecel gelip dayanmadan
Usulca sokulsam
Dudakların ay parçası
Yanakların kızıl gün

Ömür yola benzer
Elbet bir gün biter
Kor gibi sıcak
Buz gibi soğuk
Adı ölüm
Çürümeye terk edilmiş

Bırak dokunma hatıralarıma
Bırak da dünü canlı kalsın
Eğilmeyecekse asi başın

Beni parçalara bölme
Belki iyi olur kanarsa

Mevsim yine son bahar
Dışarıda ne kar
Nede fırtına var
Yüreğim mahzun
Gönlüm suskun
Her yer tenha

Yağmur deniz
Ben ben değilim
Bugün güneş doğmadı
Gönlüme
Aylardan yirmiiki temmuz
Ne fark eder karakışı yaşıyor

Gitme zamanı geldi
Yalnızlığımın ıssızlığı
Sanal denen bu alemden
Gamsız kasvetsiz
Bütün kötülüklerden uzak
Ömrümün son durağı