yatak yorgan dağınık
ellerim saçlarında dudaklarımız kenetlenmiş
şarkılar söyleniyor sokak hoparlörlerinden
ellerim terliyor tutuşunca ellerinle
aklımdan geçiyorsun
ben geçtiğin yolları
bir bir arıyorum
yıllar sonra bile
yağan karın altında kalmış
bir sonbahar meyvesi kadar taze bu aşk
kentsel dönüşüme uğramış
bir çocukluğun son hatıraları
evimizin molozları dahi taşınmış
kiralı rutubetli odalarda kalan
beynime kazınmış anılar
Olabildiğince yürümek istiyorum,
ağaçlı güzel kaldırımlarla.
Belini kavramak istiyorum, ürkek kollarla.
Bir köşe başında durmak istiyorum, dudaklarıma yapışan dudaklarla
aklımda sen varsın
bu yüzden boynum biraz bükük
ve seni kendimden başkasına anlatamadığım için
sürekli kendi kendime seni konuşuyorum
Üşüyorum
Üşürken seni düşünüyorum
Yürüyorum
Yürürken seni düşünüyorum
Düşüyorum
Düşerken seni düşünüyorum
Yüreğimde sevgiden aşktan ne kaldıysa koydum avuçlarına.
Bırakma beni yapayalnızım
Bırakma
Neyim varsa topladım geldim .
Kovma beni
Yağmurda sırılsıklam olmuş
sevgiye karşılık bulmak
zaruri bir şey
su gibi elma gibi menemen gibi
bazen yok olmak ve ana rahminden tekrar tekrar doğmak gibi
parmaklarının yüzümü okşayışı gibi
vapurda giderken karadakilere el sallarım
otobüse bindiğimde dışarıdaki insanlara el sallarım
bazen sanki o insanlar da beni tanıyormuş gibi
bana el sallarlar
bir veda bazen böyle paylaşılır
artık seni düşünmüyorum
senli ya da sensiz hayal kurmuyorum
bıraktım yaşamak işini
günler dolsun diye bekliyorum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!