Salih Özgenç Şiirleri - Şair Salih Özgenç

Sen;
biliyorum, şimdi dudakların titriyor
dalgınsın,
melül melül boşluğa bakıyorsun
hiç bir şey göremiyorsun baktığın yerde
her şey birbiri içine girmiş

Ben özgürlüğünü seviyorum en çok senin
Özgürlüğünün özgünlüğüne düşkünlüğünü
Çılgınlığını, deliliğini, zır deliliğini seviyorum
Ödünsüz dürüstlüğünü seviyorum en çok senin
Suskunluğunu seviyorum en çok senin
Duyguların yoğunlaşmasına yol açan

Kaç kez söyledim vefasızım

kaç kes söyledim sana sensiz öldüğümü

“Vazgeç”
dedi bir anım,
öteki hiddetlendi;
“sen insansın,
sevmeden yaşayamazsın…”

Beni öksüz;
beni köksüz,
beni bensiz,
beni sensiz bırakma!
Kurur,
çürür, ölürüm…

Umulmadık bir anda;
görüntün takılıyor kadrajıma,
işte diyorum kendime,
işte bu benim kadınım
gülümsüyor yine bana…

Sultan//
sızım;
ne ecem,
ne gecem
belli,
belirsiz

Geceyi seviyorum;
seni özlüyorum,
bitmek bilmiyor…

Bu gece seni çok istiyorum
Yaka düğmelerin birazcık açık
Saçların yüzünde, darmadağınık
Şarabın benzini çalmış içtikçe
Ve yıldızlar kadar uzaktan
Bu gece seni çok istiyorum...

Gelseydin;
tam yirmi altı yıl sonra,
bir kadınla birlikte
sabah ezanını dinlemiş olurdum,
uykusuzca
ve geldiğin an başlardı