Çocuktuk daha bir umut peşinde
Yıllar nasılda geçti şehir şehir içinde
Beş erkek kardeştik paklık kalbimizde
Yayla gönlümüzde çeltik oynarken,gülümseyişler nerede
En küçük bendim en uzakta yine ben
Yıllar varki ardında yüklü anılar
Kıraç topraklar bile isyankar.
Sebepsiz sis çökmüş zaman dağlarına
Umutlar parça parça tahammülsüz acılar.
Masmavi bir filiz fışkırmakta evrenden
Ne dilekleri vardı şu sonsuzlukta ömrün
Çığlıklarında kötürüm gecenin kollarında
Bakışlar yelpazeleşti bakışlar sürgün
Düşle aydınlığı saplantılar şafağında
Sorma,maziye gömülen o hatıraları
Hepsi bir bir kaybolup gitti karanlık kuytulara
İki solgun yüz paylaştı acıları
Sorma o hatıraları..
Sessizlik diyarında ölümsüzce
Susmuş düşüncelerle bitmiş
Bir toprak olmak en sonunda
O diyarda kaybolmak ne iş.
Ağlayan bir genç kızdır sessiz sessiz
Derin bir acıyla sarsılan sonra
Yapraklar ayrılığın simgesi
Bak kader nasıl tekmeledi
Kaç sonbahar geçti aradan
Avuçlarımda topraklandı sevgisi
O gözlerinde ki volkan ateşi
Yollar yollar geçildi
Bir özlem kollarda
Bir özlem gözlerde
Bir özlemki ıslanmış
Duygular apaçık
Uzak,yolsuz tepelerde tek başına
Yalnız,yapayalnız kırçiçeği..
Tazesin,güzelsin,gençsin
Daha büyüyecek,mutlu günler göreceksin..
Boynunu eğip.
Benim gibi garip
Senki en kötü halden de perişan
Yıkık,karamsar,bitkin..
Olmak veya olmamak endişen
Sonunda her şeyi öğrendin
Susuz yaşamayı taşlara
Sonsuz yaşamayı kuşlara terkettin..
Güzelliğiyle örtülü toprağımın
Sabit duyguları ezgin
Cana can katan tabiatımın
Yeşilliği engin
Sen Safranbolulu dayı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!