Salih Kozan Şiirleri - Şair Salih Kozan

Sorarlarsa eğer sen kimsin diye
Ben Allah'ın kulu, Zehrayım dersin
Sensin yaradandan bize hediye
Rabbim yollarına al güller sersin

Var mıdır acaba Ferhan gibisi

Zehracığım gül beyazdır
Ferhan ise kar beyazdır
Ahmet Hilmi ay beyazdır
Bunlar benim yavrularım

Zehra benim ilk bebeğim

Bak ne güzel umutlar beslemeye başladım
Hakikatten dem vurup şeytanları taşladım

Manevi fidanları yer yüzüne dikelim
Köklerine ilahi iksirleri dökelim

Güya hayvandanmış insanın nesli
Duydukça kendimi paralıyorum
Pusulası şaşmış her yönü sisli
Çizdikleri yolu karalıyorum

Dilimizde selam koybolup gider

Karanlığa inat, ilim öğrettik
Cehalete kalem çalanlarız biz
Gönül gözümüzle bakıp,seyrettik
Bu yalan dünyayı bilenleriz biz

Himmetle manevi deryayı tattık

Özlem duygularımı ilmek ilmek örerken
Şu gönlüme hasretin yine doldu Bayat’ım
Hislerimi titreten hayalini görürken
Senden uzak gurbette tenim soldu Bayat’ım

Oğuzların sağ kolu sen ki Bayat boyusun

Dalgalandığı yere, ilelebet dikilmiş
En kutsal hazinesin, vatanımın bağrında
İmanla koşuyoruz, zaferler var çağrında
Feda olsun canımız, ay, yıldızın uğrunda
Allah Allah nidası yükseliyor dillerden
Şühedanın al kanı, yansıyorken güllerden

İnanki bir tanemsin, benzerin yok eşinde
Öyle yaktınki beni sevdanın ateşinde
Titreyen ayaklarım ilerlerken peşinde
.....Sana yazdım bunları tüm kainat dinlesin
.....Hasretimsin diyorum, yerler, gökler inlesin

Bize oku diyor, gelen ilk ayet
Gücünü kur'andan al dedim evlat
İmandır kalpteki en büyük servet
Faydalı ilimle dol dedim evlat

Sevgi fidanları arza dikilsin

Ne karakış kalır ne de fırtına
Yüzüme bakıpta gülümse yeter
Bu hasret ateşi vız gelir bana
Yüzüme bakıpta gülümse yeter

Hayat çok pahalı, şartlar çok ağır