akasya kokularında sessizliğimizdi
kederlerimiz
yıllar geçip vurgun yediğimiz
savrulmaların diyeti bu ödediğimiz
kaç mevsim zamanın duldasında
ıssız gökyüzüne bakıp
İkindi sonrası onyedi sularında
ırmağın üzerine düştüğünde gölgen
sessiz istasyondan tren geçerdi
ahşap pencerelerine değerdi güneş
ve gözlerinden yansırdı hüzün
şakağından vurulmuş bir şahan gibi
Benim güz saçlarımda sevdanın gölgesi
sen, zaman penceresinde eski güneş
türkülerimin izdüşümünde yüzün
eylül ikindisinde
yaprak dökümü sesi
Bedenimde bir yer öykülüyor zamanı
içimde,
saklı yıllara düşüyor her ayrıntı
kayıp bir karanlıkta
tek başıma
sensiz, ne kadar da silik bu hayatı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!