Salih Çetin Şiirleri - Şair Salih Çetin

Hiç aklıma gelmezdi büyüyeceğim
Telden arabam vardı,hayallerim kadar renkli
Peki ya annemin oyduğu tahtadan oyuncağım
Masmaviydi gök,gecem ise karanlık
Yıldızlar! Öylesine çok,delice parlaktılar
Sahi ne oldu onlar? Hepisi mi kaydılar?

Hayallerim vardı, umman
Gökkuşağının peşinde,yağız bir at
Dolu dizgin,durmadan koşan

Nerden bilecektim ki ? Baharın bu denli kısa,
Olacağını.
Hüzünlü bir sarının yeşili çalacağını
Umutlarıma çiy,saçlarıma akların düşeceğini
Gülmenin yüzümde bu kadar emanet,
Acının içimde bu kadar derin duracağını.

Bir enkazın altındayım,dört bir yanım karanlık
Tek umudum cılız,belirsiz ışık
Beynimde şimdi deprem,binlerce artçı yıkım
Annem,babam,çocuğum, varlıkları muğlaklık

Çıksam bile bu daracık mezardan

Ölmemeli insan öyle sıradan
Düşmeli bombalar üstüne hardan
Yanıp,küle dönmeli,öylesine ap ansız
Karışıp rüzgarlara savrulmalı her yandan

Bir bulutun içinde,bir kuşun kanadında

Ömre çeyrek var,mevsim artık Sonbahar
Çiy  düşmüş yüreğime,saçlarıma yağmış kar
Ne o eski mahallemiz, toprak damlı evimiz
Yerlerinde yeller var.

Ömre çeyrek var, silik,soluk anılar

Karanlık bir geceye düştüm, sabahsız
Ne bir ışık, ne yıldız var, Kamersiz
Dağ yerinde, taş yerinde
Kurdu, kuşu,ini, cini ,kalabalıklar içinde
Bir ben varki, hep ıssız.
Düşüyor hücrelerime bir sessizlik bombası