Bu sabah erken kalkıp
Ben boyadım gökyüzünü maviye
Ben astım güneşi pencerene
Ve soba yaktım senin için
Soğuğu sevmezsin diye
Yüreğim bir çocuk kalbi kadar titrek
Yüreğim parça parçadır benim
Gözlerim biraz büyük
Düşlerim çocukçadır benim
Su olur akar, kuş olur uçarım
Hiç büyümedi
Hep çocuk kaldı yüreğim
Masum düşlerim ondandır
Dizlerimdeki yaralar
Takılıp düşüşlerim ondandır
Akşamları küsmelerim
Deniz demek
Aşk demek
Deniz sonsuzluk
Deniz derya
İçimde hep bir özlem
Hani şu deniz rengi gözlerin var ya
Deniz gören sokaklara hasret yüreğim
Kumsala açılan
Çatal kapılar düşlüyorum hep
Ah benim güzel evim
Gökyüzünün açık mavisi
Denizin laciverti
Dalgalardır denizi temizleyen
Damarlarına oksijen veren
Çöplerini kumsala sürükleyen
İnsanın da dalgaları olmalı
Köpürmeli coşmalı
Kayalıklara vurmalı
Her şeyin
Her şeyin boş olduğunu düşünüyorum
Bir mum alevinde ısındığım geceler
Çalmayan kapım, yanmayan sobam
İnadına soğuk, inadına titremeler
Doğanla doğuyor, ölenle ölüyorum
Gece bir kuytudur, gece bir korku
Her şeyi anlatır bana düşlerimde
Soğuk duvarlarda hissederim nabzımı
Gece bir yalnızlıktır ellerimden kurtulur
Bir garip teselli gibidir
Yorganım ve gözyaşlarım
Gel beraber karışalım
Renklerine sonbaharın
Sen kızıl kiraz yaprağı ol
Ben çorak Anadolu toprağı
Ya da sarı bir çınar yaprağı
Gel beraber savrulalım
Kadının gözleri maviydi
Fırtınalı deniz mavisi
Gece olunca laciverte dönerdi
Ben deliydim, gözlerinin delisi
Tüm yangınlarım gözlerinde sönerdi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!