aşklar da oyasız
kağıt bir mendil gibi
atılıyor artık
hazır giysiler
arsız acıların
gözyaşı şiseleri
her şey yapay
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Hoca güzel söz etmişsin. İlişkiler, dostluklar aynen öyle.. Menfaat ön planda. Keşke ilişkiler de eski aşklar gibi olabilseydi... Eski bir hediyeyi kim bilir kaç yıldır saklıyorsundur. Sen öyle deyilsindir.. Ben inanmak istiyorum. İnşallah.. yoksa o söz her ağızdan çıkmaz...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta