En güzel mola yemeğiydi
Ayaklarda Trabzon lastik, top peşinde, kan ter
Ne küçük şeylerden mutlu olurmuşuz meğer
Ayıklanmış çekirdek içi bulmuş gibi mesela
Boğazım, yanaklarım ağrırdı bazen gülmekten
Mesela her mahallede vardı o top kesen amcalardan
Balkona girebilirsek ne ala Yoksa foss
Bozuk paralar toplanırdı sonra o delik ceplerden
Mesela su veren teyzeler vardı, sepetle inerdi o sular
Allahım yok böyle bir tat, sanki şerbet
Salçalı ekmekler yapardı anneler
Teker teker ağaçlara çıkar yerdik
Hepimizin yeri belliydi
Oyun bozanlık yoktu
Mutluyduk
Eve geç gelince değil ama
Ya azar yerdik ya terlik
Hani çekirdeği yersin de en sonuncusu acı çıkar ya
O misaldi bizimkisi…
Kayıt Tarihi : 21.6.2012 18:03:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!