Salar Malesef Şiiri - Atila Yalçınkaya

Salar Malesef.

Aldanma Dünyanın süslü yüzüne
Günden sonra gece dolar gözüne
İnanma, gel diyen tatlı sözüne,
Bağlayıp..Dertlere salar malesef.

Virane her yeri, aslıdır toprak.
Ha bir insan ölmüş ha düşen yaprak,
Kök salan olmadı ne dal ne budak,
Yerle bir olacak “dağlar” malesef

Bağladı kendine ardında koştuk,
Unutup gayeyi kendiyle coştuk,
İklimine aşık, cümle sarhoştuk,
Ahirinde, saç baş “yolar” malesef

Döndü kararınca pervane gibi
Ortası yakarken dondurdu dibi
Bağrına gömüldü genç ile sabi,
Mazisine gözler “dalar” malesef.